وبلاگ با سلام
وبلاگ با سلاموبلاگ با سلام
وبلاگ با سلامیک کتلت خاص با طعم خلیج فارس
آشپزی گاهی فراتر از درست کردن یه غذای خوشمزه است. گاهی خلق طعم‌های جدید است. معروف است که رقابت بین آشپزهای خوب، در درست کردن یک غذای خوشمزه نیست؛ در پختن یک غذای خوب با «طعم ویژه» است. آشپزها رقابت‌شان بر سر استفاده از ادویه‌ها و ترفندهاست. طوری که وقتی قورمه‌سبزی‌شان را می‌خوریم می‌گوییم: «خیلی خوشمزه‌ست؛ توش یه چیزی ریخته که خیلی خوب شده». در این یادداشت می‌خواهیم شما را با طرز پخت یک کتلت خاص آشنا کنیم. طعم این کتلت با استفاده از یک چاشنی متفاوت که در دسترس همه نیست، منحصربه‌فرد شده است.
مواد لازم برای تهیه کتلت با خمیر سبز جوغن
مواد تشکیل‌دهنده این کتلت، تفاوت چندانی با کتلت‌های دیگر ندارد و فقط یکی دو اختلاف کوچک دارد. اطلاعات بیشتر از روغن
- سیب‌زمینی آب‌پز
- پیاز
- سیر
- گوشت چرخ کرده
- آرد گندم
- نمک، فلفل، زردچوبه
- سویق (سویق چیست؟ بخوانید)
- خمیر سبز! (همان چاشنی خاص که گفتم!)
یک نکته مهم این است که این کتلت تخم مرغ لازم ندارد. ترکیب سیب‌زمینی آب‌پز و گوشت چرخ کرده و خمیر سبز به اندازه کافی چسبندگی دارد. برای همین نیاز به تخم مرغ نیست.
نکته دیگر اینکه من تا قبل از اینکه با سویق آشنا شوم، در کتلت‌ها فقط از آرد گندم استفاده می‌کردم. ولی بعد که خواص سویق را خواندم، توی کوکوها و کتلت‌ها سویق گندم هم می‌ریزم. میزان جذب سویق گندم کمتر از آرد است. به خاطر همین به طور کامل آرد را با سویق جایگزین نمی‌کنم.
طرز تهیه کتلت با چاشنی خمیر سبز جوغن
بعد از آب‌پز کردن سیب‌زمینی‌ها، می‌گذاریم خوب خنک شوند و بعد آن‌ها را رنده می‌کنیم. عجله نکنید. چون سیب‌زمینی داغ، خمیر کتلت را زیادی شل و چسبناک می‌کند.
پیاز و دو حبه سیر را هم در ظرفی جدا رنده می‌کنیم و آبشان را می‌گیریم. سپس به سیب‌زمینی‌ها اضافه‌شان می‌کنیم. گوشت چرخ کرده، نمک و فلفل و زردچوبه را هم می‌ریزیم. حالا نوبت می‌رسد بهچاشنی اصلی کتلت‌مان که همان رمز متفاوت بودن طعم این کتلت است: خمیر سبز!
خمیر سبز یک ادویه جنوبی است. خالقش عاشق طعم‌هاست و در شناخت ادویه‌ها حسابی خبره است. شاید بشود گفت طعم این ادویه نزدیک است به دلال شمالی است که در آن سیر رنده شده باشد. من به ازای هر دو سیب‌زمینی متوسط حدود یک قاشق مرباخوری از این ادویه سبزرنگ اضافه کردم.
همه مواد را با هم خوب ورز می‌دهیم. آخر کار بسته به میزان چسبندگی موادمان، مقداری آرد گندم و سویق گندم هم اضافه می‌کنیم. خمیر این کتلت باید اینقدر چسبندگی داشته باشد که بشود آن را با دست شکل داد. نشانه‌اش این است که وقتی توی روغن سرخ می‌کنیم وا نرود.
کتلت را هم می‌شود با آرد سوخاری سرخ کرد، هم با ترکیب آرد گندم و سویق. توی یک بشقاب بزرگ به نسبت مساوی آرد گندم و سویق بریزید و کف دستتان را آغشته به آرد کنید. بعد مقداری از خمیر کتلت را بردارید و کف دستتان شکل دهید. بعد توی روغنی که گرم شده است بگذارید تا با حرارت بالا خوب سرخ شود.
معمولا اول کار یکی دو تا کتلت را برای قلق‌گیری می‌پزیم. با این کار، مطمئن می‌شویم که مایه کتلت‌مان شل نیست و وانمی‌رود. اگر دیدید کتلت شل شده است کمی آرد گندم اضافه کنید تا خودش را بگیرد.
کتلت‌ها که سرخ شد، غذای ما آماده است. اگر تا تمام شدن پخت کتلت‌ها، اعضای خانواده‌تان به آن‌ها ناخنک نزده‌اند، یکی‌یکی بدهید آن را تست کنند. حالا خودتان بایستید به تماشای واکنش‌های‌شان. احتمالا نظر همه‌شان این است: «خیلی خوشمزه‌ست؛ یه چیزی توش هست که...»
